سروش

این رمان معروف، هدیه ای از طرف یه زوج‌ نازنین به من بود 

که بعد از حدود شیش ماه استارت زدم خوندنش رو 

اما حالا نمیتونم دست بردارم از خوندنش

فوق العاده س....

پر از اوج هستش کلماتش برای من 

و غالبا تو شبهای کشیک میخونمش 

و الان که تو مرخصی ام ، دلتنگ اون کتاب ام حسابی....

کناب خوب؛ کمیابه-

سروش...

میدانی میخواهم چه بگویم ؟ بگویم که گاهی هنوز به شوق روزهای نیامدهاین تلخی و یا بی مزگی روزهای آمده را تاب میاوریمهنوز حرفهای زیادی هست که در بستر چشم‌های ما آرمیده اند ...تا روزی  نه چندان دور، برای ه سروش...